شرکت های پیشرو نشان داده اند که استفاده از مدیریت فرآیندهای کسب و کار (BPM) می تواند به وعده IT برای خودکار سازی فرآیندهای کسب و کار و استراتژی حمایت مستقیم تحقق ببخشد. مدیریت فرآیندهای کسب و کار، نخست نظم فکری در مورد چگونگی اجرای بهینه ی کسب و کار شما از طریق فرآیندهای تعریف شده است و سپس پیدا کردن راهی برای استفاده از آخرین تحولات در تکنولوژی به منظور گسترش اتوماسیون برای دستیابی به اثربخشی و بهره وری می باشد.
امروزه هر سازمان از نرم‌افزارهای کاربردی برای پیشبرد اهدافش استفاده می نماید که هر یک از آن‌ها مبتنی بر تکنولوژی خاصی هستند. غالبا این نرم‌افزارها به منظور تامین نیازهای واحد خاصی از سازمان تولید شده اند و در حیطه تعریف شده ی مربوط به همان بخش به کار گرفته می شوند. در نتیجه رابطه ای میان نرم افزارهای بخش های مختلف وجود نخواهد داشت.
بنابراین این سوال مطرح می شود که....
اگرمجموعه ای بخواهد میان نرم افزارهای مختلف سازمان یکپارچگی ایجاد کند، باید چگونه عمل کند؟
یکی از اهداف اجرای سیستم های مدیریت فرآیندهای کسب و کار (BPMS) در یک سازمان، ایجاد یکپارچگی بین اطلاعات BPMS و سایر سیستم های جزیره ای یا تخصصی آن سازمان است. برای ایجاد یکپارچه سازی میان سیستم های سازمان و سیستم مدیریت فرآیند، راهکارهای متفاوتی وجود دارد که در ادامه به آن می پردازیم.
روش اول: ایجاد ارتباطات مستقیم (Point-to-Point)
Point To Point به عنوان یک روش قدیمی یکپارچه‌سازی شناخته می‌شود. در این روش ایجاد ارتباطات به صورت مستقیم می باشد، یعنی هر دو سیستم با استفاده از یک مسیر ارتباطی به یکدیگر متصل می شوند و سیستم ها به طور مستقیم با سایر سیستم ها ارتباط برقرار می نمایند. در این روش هر نرم‌افزار کاربردی با استفاده از یک پیام با نرم‌افزار مقابل خود ارتباط برقرار می‌کند.
به ازای هر دو نرم‌افزار که می خواهیم با هم ارتباط داشته باشند، یک اتصال دهنده به منظور برقراری ارتباط، ساخته و پیاده‌سازی می‌شود.
این اتصال دهنده وظیفه‌ی تبدیل و یکپارچه‌سازی داده برای هر جفت معین از نرم‌افزارها را بر عهده دارد. البته امکان اتصال بیش از دو نرم‌افزار کاربردی هم وجود دارد، اما این کار در صورت زیاد بودن تعداد نرم‌افزارها پیچیدگی‌های بسیاری را به همراه خواهد داشت.
مزیت این روش، سادگی و کم هزینه بودن آن است و این که پیاده سازی آن به سهولت انجام می شود.
اما هزینه نگهداری آن بالا بوده و انعطاف پذیری و پایداری کمی دارد. از سوی دیگر، امکان پایش تبادلات بین سیستم های سازمان وجود ندارد.
روش دوم: یکپارچگی از طریق معماری سرویس گرا (SOA)
روش دیگر یکپارچگی BPMS با سایر سیستم های تخصصی سازمان، یکپارچگی از طریق معماری سرویس گرا (Service-Oriented Architecture) است. یکی از بهترین و حرفه ای ترین رویکردها، استفاده از معماری سرویس گرا و ایجاد گذرگاه سازمانی می باشد.
• این روش دارای قابلیت همکاری، امنیت بالا و قابلیت نگهداری بالا است.
• اطمینان بالا در این روش به دلیل پایداری قابل قبولش، مزیت جالب توجهی به شمار می رود.
• همچینین می توان جهت مبادله اطلاعات، از استانداردهای تبادل اطلاعات مانند Web Service استفاده کرد.
• مورد دیگر وجود اتصالات آزادانه است. در این روش ارتباطات سیستم به طور مستقل و مطلوب با یکدیگر کار می کنند.
• قابلیت استفاده مجدد از مولفه های ساخته شده، منجر به بالا رفتن بهره وری این روش شده است.
• مورد دیگر اینکه SOA به دلیل مقیاس پذیر بودن، دارای قابلیت توسعه نیز خواهد بود.
در همین راستا، از آنجا که بسیاری از سازمان ها این نرم افزار را به هر نحوی تهیه کرده اند، اما ممکن است زمان و یا نیروی متخصص ساخت فرآیند در پروسس میکر را نداشته باشند، لذا گروه مدیریت فرآیند پارس می‌تواند به شما در پیاده سازی و ساخت فرآیندهای سازمان تحت این نرم افزار کمک کند.
هیچ دیدگاهی تا به این لحظه در این صفحه ثبت نشده است